Jubileusz 500 lat Reformacji

2 grudnia 2016

Posted by   50ADmin0   |   Categories :   Aktualności

500 lat temu w Wittenberdze Marcin Luter swoimi 95 tezami chciał rozpocząć dyskusję o pokucie, odpustach i stanie ówczesnego Kościoła. Sprawy potoczyły się szybko i przybrały nieplanowany obrót. Zaczęła się Reformacja – którą do dziś różnorodnie się definiuje i określa. Co, jako ewangelicy, zaczynamy świętować?

Dnia 31 października 2016 roku w kościele Jezusowym w Cieszynie o godz. 10.00 rozpoczęło się nabożeństwo, które oficjalnie zainaugurowało w Polsce obchody jubileuszu Reformacji. Przed 499 laty, 31 października 1517 roku Marcin Luter, wówczas mnich augustiański, wykładowca na uniwersytecie w Wittenberdze, swoimi 95 tezami chciał rozpocząć dyskusję o pokucie i odpustach. Jako profesor teologii chciał doprowadzić do akademickiej dyskusji o stanie Kościoła zachodniego. Sprawy potoczyły się zaskakująco szybko i przybrały nieplanowany obrót. Zaczęła się Reformacja. To dla nas ewangelików ważna sprawa, dlatego też mamy prawo i z niego korzystamy pisząc to słowo wielką literą.

Nie ma nas wielu w Polsce, różnie jesteśmy traktowani. Różnie przedstawia się Reformację i nas, ewangelików. Możemy się złościć i protestować, ale jest lepsze rozwiązanie. Sami musimy o tym opowiedzieć. Przedstawić naszą perspektywę, nasze rozumienie Reformacji. Co więc będziemy świętować?

Po pierwsze – 500 lat

Patrzymy na cały okres od 1517 roku do 2017 roku. Z tego wynika, że świętować będziemy 500 lat Reformacji. Gdybyśmy przypominali tylko wystąpienie Marcina Lutra w Wittenberdze, wtedy obchodzilibyśmy 500-lecie opublikowania 95 tez. Reformacja to jednak o wiele więcej. Marcin Luter ma dla nas fundamentalne znaczenie, to tylko o nim piszemy Reformator wielką literą. Trzeba jednak pamiętać, że oprócz niego z pełnym poświęceniem w dzieło Reformacji zaangażowało się wiele innych osób. Także w Polsce lista reformatorów z XVI wieku i późniejszych ludzi Kościoła jest długa. Wiele ważnych rzeczy wydarzyło się w ciągu 500 lat. Reformacja to nie tylko wydarzenia w XVI wieku, ale to wszystko, co dzieje się od 1517 roku do dzisiaj. Chcemy je przypominać, uczyć się na ich podstawie. Czasami są to drobne wydarzenia, ale dzięki temu, że mimo upływu czasu ich efekty trwają, nabierają szczególnej wagi.

W Polsce chcemy obchodzić 500 lat Reformacji także dlatego, że mimo wielu zmian, my ewangelicy – spadkobiercy i kontynuatorzy Reformacji – chcemy podkreślić, że nadal tu żyjemy i we współczesności, a także przyszłości tego kraju będziemy odgrywać ważną rolę.

Po drugie – odnowę

Pojęcia „reformacja” nie używamy w codziennym, potocznym języku. Z tego powodu, szczególnie osobom spoza naszego Kościoła, musimy je w krótki sposób objaśnić. Bardzo dobrze to, co rozpoczęło się w XVI wieku oddaje słowo odnowa. Marcin Luter pragnął jak najmocniej wrócić do korzeni z czasów apostolskich i w ten sposób odnowić chrześcijaństwo. Ta odnowa działa się nie tylko w czasach reformatorów. Ona trwa całe 500 lat. Stale na nowo stawiamy sobie pytanie: jak pozostając wiernymi zasadom wiary, odnawiać zwiastowanie, aby docierać do współczesnego człowieka, niekoniecznie wychowanego w duchu chrześcijańskim. Ważna od 500 lat zasada: ecclesia semper reformanda – Kościół musi się stale reformować, nadal obowiązuje.

Po trzecie – zmianę

Niektórzy pytają, jak można świętować podział Kościoła katolickiego? Ważne pytanie, ale czy właściwie postawione? Nie dokonaliśmy podziału, a zmianę. Z dzisiejszej perspektywy widać to wyraźnie – to nie był podział, lecz długofalowa zmiana, która odmieniła oblicze zachodniego chrześcijaństwa. Na początku XVI wieku trudno mówić o Kościele Rzymskokatolickim. W Europie mieliśmy chrześcijaństwo wschodnie oraz zachodnie – z głównym ośrodkiem w Rzymie. W tym czasie w wielu krajach chrześcijanie z różnych powodów zaczęli wybierać nowe drogi wiary, niezależne od Rzymu.

O Kościele Rzymskokatolickim w dzisiejszym rozumieniu możemy mówić po soborze trydenckim, który zakończył się 1563 roku. Wtedy to zaostrzono pozycje dogmatyczne, ale dla ich osiągnięcia wykorzystano postulaty Reformacji, takie jak na przykład rozwój szkolnictwa.

Dziś, Kościoły luterańskie i Kościół Rzymskokatolicki, to inne Kościoły niż pod koniec XVI wieku. Jeden i drugi dokonał tylu zmian, że nastąpiło znaczące zbliżenie, które doprowadziło do podpisania w 1999 roku Wzajemnej deklaracji o usprawiedliwieniu, w której obie strony, mimo wielu dzielących je spraw, stwierdziły, że nauka o usprawiedliwieniu nie jest obecnie powodem do sporów.

Po czwarte – współpracę

Ten punkt to marzenie i wielka nadzieja, która na szczęście w pewnych miejscach się już realizuje. Ważne jest, abyśmy teraz, w XXI w., trwali w odnowie i zmianie. Ważne jest, abyśmy chcieli i potrafili rozmawiać ze sobą, a przez to szukali budującego kompromisu, dzięki któremu chrześcijanie będą dawać współczesnemu światu odpowiedzi na trudne pytania, z którymi wcześniej nie zmagaliśmy się. Wiele robimy już razem. Tak jest z akcjami charytatywnymi w rodzaju tzw. świecy wigilijnej, czyli Wigilijnego Dzieła Pomocy Dzieciom. Wspólnie tłumaczymy Biblię. Wzajemnie uznaliśmy Chrzest Święty. Wspólnie podpisujemy deklaracje, takie jak na przykład o niedzieli czy uchodźcach.

Różnorodność może wzbogać i rozwijać. Jedni szukający Boga odnajdą Go w katolicyzmie, inni w ewangelicyzmie, a jeszcze inni w prawosławiu. Jubileusz 2017 roku, to jubileusz wszystkich chrześcijan, bo wszyscy skorzystali z tej odnowy i zmiany. Mam nadzieję, że wielu zgodzi się z takim podsumowaniem: opublikowanie 95 tez przez Marcina Lutra 31.10.1517 roku przyjmuje się za początek Reformacji czyli odnowy chrześcijaństwa.

ks. Jerzy Below

Zwiastun Ewangelicki 20/2016

Podziel się z innymShare on FacebookShare on Google+Tweet about this on TwitterShare on LinkedIn