Wisła – miasto EDK
16 marca 2017
Pierwszy dzień Ewangelickich Dni Kościoła to nie tylko nabożeństwo na Równicy w Ustroniu, ale również koncerty, spotkania, wykłady w sąsiedniej WIŚLE.
Początki miejscowości Wisła sięgają najprawdopodobniej końca XVI wieku, kiedy zaczęli się tu osiedlać pasterze wałascy, osadnicy z terenów nizinnych, różnego rodzaju uciekinierzy, a także ludność pasterska, zajmująca beskidzkie polany. Najstarsza wzmianka o Wiśle pojawia się w dokumencie księcia Adama Wacława z 1615 roku, polecającym usypanie kopców granicznych pomiędzy dobrami jego a Marcina Klocha z Ustronia. Następne zapisy pochodzą z lat 1643 i 1644.Wieś nazwę swą wzięła od rzeki, która powstaje z połączenia potoków: Czarnej i Białej Wisełki oraz Malinki. W dolinach, przez które przepływały, powstawały osady zwane Wisłami. Wieś określano aż do końca XIX wieku nazwą w liczbie mnogiej „Wisły” lub „Na Wisłach”.
W czasach Reformacji miejscowość była własnością książąt cieszyńskich, a potem weszła w skład dóbr kameralnych. Wyznanie ewangelickie pojawiło się tu zapewne wraz z przybyciem osadników z nizin w XVI wieku. Drewniany kościół, a właściwie kaplica, powstała tuż przed rokiem 1622. W czasie kontrreformacji wiślańscy ewangelicy spotykali się na nabożeństwach w górskich lasach, w kilku miejscach. Do dziś znane jest jedno – „przy Kamieniu” na Bukowej. Z chwilą powstania parafii w Cieszynie, wiślanie uczestniczyli w budowie tamtejszego kościoła i okazyjnie uczestniczyli w życiu religijnym tej parafii. Jednak ze względu na dużą odległość i trudną lokalizację swych domostw, nadal brali udział w leśnych nabożeństwach. Nie wiadomo, jak długo trwała taka sytuacja, ale na kamieniu wyryto datę 1782 – rok powstania parafii na podstawie ogłoszonego patentu tolerancyjnego.Po wydaniu tego dokumentu, 231 rodzin ewangelickich zgłosiło się w celu uzyskania zezwolenia na budowę domu modlitwy – otrzymali je 12 kwietnia 1782 roku. Dnia 18 czerwca tego samego roku poświęcono kamień węgielny pod budowę drewnianego budynku. Dom modlitwy powstał jeszcze w tym samym roku.
Dnia 6 stycznia 1833 roku podjęto uchwałę o budowie murowanego domu modlitwy. Arcyksiążę Karol ofiarował potrzebne do tego drewno i 29 czerwca 1833 roku poświęcono kamień węgielny. Budynek został poświęcony 29 czerwca 1838 roku przez ks. Józefa Schimke. Natomiast wieżę poświęcił 29 stycznia 1863 r. ks. Paweł Terlitza. W roku 1885 w gospodzie w Wiśle wybuchł pożar, który przeniósł się na zabudowania parafialne i kościół. Spłonął dach i wieża, a dzwony się stopiły. W tym samym jednak roku kościół i plebanię odbudowano.Zalążkiem życia religijnego społeczności ewangelickiej każdej doliny wiślańskiej były szkoły. W nich koncentrowało się życie religijne i praca kulturalno-oświatowa.
Decyzją władz kościelnych, z dniem 1 grudnia 1994 r. parafia w Wiśle została podzielona na pięć oddzielnych parafii: Wisła Centrum, Wisła-Malinka, Wisła-Głębce, Wisła-Jawornik i Wisła- Czarne.
Informacje na podstawie: J. Kliber, Radość z domu Bożego, Bielsko-Biała 2013.